Magnifiek weekend

Het duurde bijna een week vooraleer ik over het weekend helend schrijven van eind november kon communiceren. Er was een heleboel praktisch te regelen na het weekend, maar wat vooral meespeelde is het gevoel dat ik de magie nog wat wou laten voortduren, zonder er meteen al een resem termen op te plakken.

Als ik één woord zou mogen kiezen voor het weekend, dan neem ik:

🤩MAGNIFIEK🤩

Dat was vooral gelegen aan de bijzondere groep deelnemers. Er was veel samenhorigheid. Dat woord liet een van de deelnemers al vallen op het einde van de eerste schrijfsessie. Ik ervaarde net hetzelfde. En wat de max was, is dat die samenhorigheid alleen maar toenam. Zo kwam één van de deelnemers vrijdagavond laat ten val en werd er zaterdag spontaan initiatief genomen om een kaartje te schrijven én lieten ze haar stoel staan, zodat de dame toch nog aanwezig bleef.

Daarenboven was iedereen erg positief met elkaar. Ze luisterden met veel aandacht naar elkaars schrijfsels en gedichten. Knoopten mooie gesprekken aan met elkaar in de gangen en aan tafel. Leenden een stylo uit als er eentje leeg was of deelden spontaan magazineknipsels (voor hun visionboard) als ze vonden dat die bij die persoon pasten.
Super om te voelen was, dat de deelnemers er echt zin in hadden. En niets leukers dan dat voor een begeleider. Ze hebben met veel aandacht
​

• geschreven
• gemediteerd
• gevisualiseerd
• gedicht
• stil geweest
• gevisionboard (is niet echt een werkwoord, maar het klinkt toch goed, nee?
• meegeleefd
• naar het voorleesverhaal geluisterd

Ze hebben losgelaten wat hen niet meer diende (onder meer door alles aan papier toe te vertrouwen, daar een bootje van te vouwen en dat op de Leie te zetten) en hun verlangens uitgesproken.
​
Iedereen ging met een glimlach op de lippen naar huis. Twee deelnemers gaven aan dat het langer had mogen duren. Ze waren blij met de aangeboden schrijfmethodieken, waren geraakt door hun verdriet én dat van anderen en werden geïnspireerd door de verhalen van anderen.

Ook de massages vielen in de smaak. Voor de workshop clownerie had iedereen wat tijd nodig om erin te komen, maar op het einde liep het wel erg dynamisch.

Om af te sluiten nog één woord (ik kan het niet laten; eens een schrijver altijd een schrijver, toch) en dat is:

DANKBAAR

voor:

• het vertrouwen dat ik kreeg van de deelnemers
• hun enthousiasme (ik heb ooit nog een pubers lesgegeven, trust me het verschil is groot!)
• de positieve feedback op het einde
• de foto's die mensen spontaan met me deelden
• de Oude Abdij om ons te ontvangen
• Liselotte, mijn schrijfmaatje bij Kerk & Leven, maar ook vaste compagnon bij schrijfretraites en op dit weekend mijn rechterhand
• Annelies, een goede vriendin die het had gewaagd zich in te schrijven en daar achteraf helemaal geen spijt van had

Voor wie voelt ... hier wil ik ook graag eens bijzijn. Dat kan, want in maart is er een nieuwe editie. Ditmaal op het prachtige groene domein Menas in Aalter. Alle info vind je hier (en psstttt, tot en met 31 december kan je mee aan vroege vogeltarief!) Of voor wie meteen all the way wil gaan: van 19 tem 23 juni is er zelfs een heuse retreat op een prachtplek in de Ardennen.

Voor wie het voelt kriebelen om een VISIONBOARD te maken: dat doen we ook op de workshop bye 2021, hello 2022 op 28 december. Heel welkom daar.